فلنج ها اتصالاتی کاربردی برای اتصال لوله ها به یکدیگر یا اتصال لوله به تجهیزاتی مانند پمپ، شیر و غیره می باشند. فلنج جوشی از طریق جوشکاری یا به صورت پیچی به لوله یا تجهیزات متصل شده و به وسیله پیچ به فلنج مقابل بسته می شوند.
استفاده از فلنج ها موجب سهولت در زمان تعویض یا تعمیر اجزای پایپینگ شده و اتصال امن و قابل اعتمادی را فراهم می کند.
مشخصات فلنج ها
مطابق استاندارد، مشخصات فلنج باید بر روی فلنج حک گردد. که به عنوان مثال مطابق تصویر زیر به ترتیب از چپ به راست شامل مورد زیر می شود:
- نام تجاری تولید کننده فلنج
- سایز اسمی لوله (قطر خارجی لوله که فلنج به آن جوش داده می شود.)
- کلاس فلنج (فشار کاری استاندارد)
- رده فلنج (تعیین کننده قطر داخلی و ضخامت انتهای دیواره فلنج)
- استاندارد ابعادی
- استاندارد مواد اولیه استفاده شده در ساخت فلنج
- شماره یا کد مربوط به شماره ذوب مواد اولیه استفاده شده
- شماره تولید (جهت رد گیری سری و زمان تولید در کارخانه که حک آن اختیاری می باشد)
سایز فلنج
سایز نامی و قراردادی می باشد که متناسب با لوله هم سایز خود بوده و قطر خارجی کف فلنج، قطر محل عبور سیال و قطر خارجی گلوی فلنج را تعیین می کند.
رده فلنج
عدد قرار دادی برای تعیین ضخامت دیواره و قطر داخلی فلنج می باشد که باید برابر با لوله ای باشد که به فلنج متصل خواهد شد. رده در فلنج های گلودار تعیین کننده ضخامت لبه دیواره و قطر داخلی فلنج بوده و در فلنج های ساکت ولد نشان دهنده قطر داخلی فلنج می باشد ولی در سایر انواع فلنج ها کاربردی ندارد.
کلاس فلنج
نشان دهنده تحمل فشار فلنج می باشد که هرچه کلاس بالاتر باشد، ضخامت کف فلنج بیشتر و در نتیجه مقاومت آن بیشتر می شود. بر اساس استاندارد، فلنج ها دارای کلاس های 75، 150، 300، 600، 900، 1500 و 2500 می باشند. در استاندارد API فلنج ها دارای تحمل فشار بیشتری بوده و در کلاس های 2000، 3000، 5000، 10000 و 15000 تولید می گردند.